DDA syndrom

Alkoholizm jest często określany jako choroba rodzinna. Ma to związek z tym, że dotyka nie tylko samego alkoholika, ale wszystkich jego bliskich. Może się zdarzyć, że dzieci, które dorastały w domu alkoholików, w dorosłym życiu mają podobne cechy osobowości jak ich uzależnieni opiekunowie. Wówczas mówi się o syndromie DDA. Co to takiego? Sprawdź.

Syndrom DDA, czyli Dorosłe Dzieci Alkoholików

Życie rodziny, gdzie w domu dochodzi do upijania się rodziców lub opiekunów, zauważalnie odbiega od normalnych relacji. Tutaj pojawia się wzorzec dysfunkcjonalnego i nieregularnego, a nawet bardzo agresywnego wychowywania dzieci. Młode pokolenie, które przebywa w takich domach, rozwija cechy osobowości i zachowania na podstawie traumatycznych doświadczeń. „Dorosłe dzieci alkoholików” to termin, który odnosi się do dorosłych, którzy dorastali w rodzinie alkoholików.

Z biegiem lat naukowcy i psychologowie zaczęli dogłębniej badać to zjawisko. Okazuje się, że syndrom DDA wskazuje na osoby, które często mają wspólne cechy osobowości z opiekunami-alkoholikami. Poza tym ich zachowanie jest takie, a nie inne w wyniku przeżytych trudnych doświadczeń.

Osoba z syndromem DDA – charakterystyczne cechy

Jak zachowuje się osoba z syndromem DDA? Jakie ma cechy? Oto kilka najważniejszych.

• Poświęcają sobie mało uwagi, bardziej interesują się innymi.
• Mogą mieć trudności z zakończeniem tego, co rozpoczną.
• Mają czarno-białe myślenie, wyznają zasadę „wszystko albo nic”.
• Nie potrafią się zrelaksować i cieszyć ze swobodnej zabawy.
• Są dla siebie surowi, potrafią krytykować siebie za każdy drobny błąd.
• Nieustannie poszukują podziwu i akceptacji innych.
• Czują się „inni”, ponieważ dorastali w przekonaniu, że nikt nie może zrozumieć ich sytuacji.
• Często zdarza się, że nawiązują bliskie relacje z osobami uzależnionymi od alkoholu.
• Są niezwykle lojalni wobec rodziców, którzy pili.
• Twierdzą, że ich myśli i uczucia nie mają znaczenia, nie są godne uwagi.

Osoby z syndromem DDA mogą skorzystać z pomocy grup wsparcia oraz terapii u psychologa. Dzięki temu uzyskują niezbędne wskazówki, jak radzić sobie w pracy nad emocjonalnymi i psychologicznymi skutkami dorastania z uzależnionym rodzicem.